Wieczorem, 19 grudnia, byliśmy słuchaczami (i widzami) interesującej prelekcji „Athos i Chaldidiki”, której autorami byli Brygida Kamińska i Bartłomiej Szczurkowski.
Głównym bohaterem był Bartłomiej, który w 2023 r. dwukrotnie odwiedził Athos. Brygida nie mogła tego dokonać, gdyż od roku 1064 Athos jest zamknięty dla kobiet, a nawet dla zwierząt hodowlanych płci żeńskiej.
Athos to nazwa półwyspu, jednego z trzech wysuniętych w Morze Egejskie „palców” półwyspu Chalkidiki; to również nazwa najwyższego na półwyspie szczytu (2033 m n.p.m).
Powierzchniowo Athos liczy 360 km2 (jest 3-krotnie większy od powiatu bielskiego).
Na półwyspie Athos założona została przed wiekami teokratyczna republika mnichów prawosławnych rządząca się do chwili obecnej swoimi prawami. W skład republiki wchodzi 20 monastyrów i przynależnym im skitów i kelli.
Centralna władza Athos jest sprawowana przez Święte Zgromadzenie, które liczy 20 przedstawicieli klasztorów Athos i spotyka się na posiedzeniach dwa razy w tygodniu.
Mnisi nieszczególnie życzą sobie dużej ilości gości zaglądających w ich życie religijne i prywatne, uważają, że na Athosie nie ma ruchu turystycznego, a wszyscy odwiedzający to pielgrzymi, którzy mogą przebywać nie dłużej niż 3 dni. Ograniczają też dzienną ilość wjeżdżających gości do 100 prawosławnych i 10 nie ortodoksów.
Bartek podczas pierwszej podróży szedł w poprzek półwyspu odwiedzając między innymi monastyry: Pantoktatoros, Stavronikita, Iviron. W swej opowieści akcentował przeżycia duchowe, jakie zaznał w zetknięciu z ortodoksyjnym obrządkiem miejscowych.
Drugi jego pobyt na półwyspie to zdobycie wierzchołka Athos i wspomnienia z tym związane, zwiedzenie monastyrów zachodniego wybrzeża półwyspu leżących u podnóża góry.
Opowiadanie jego uzupełniała Brygida, która w czasie oczekiwania na mężczyznę nie pozostawiała bezczynna, zwiedzając pozostałe atrakcje Chalkidiki.
Prelekcja trwała wyjątkowo długo (2,5 godziny), jednak nie było osób wychodzących wcześniej, co najlepiej świadczy o poziomie prezenterów.
Paweł Kliś