Oddział PTT w Bielsku-Białej

16 września 2023 r. odbyła się kolejna świetna wycieczka przez Sołowy Wierch na Przełęcz Kubalonka. Naszym przewodnikiem po górach był niezawodny Jacek Klistala.
Poranne wyjście zaplanowano z okolic najwyżej położonej stacji kolejowej PKP w Zwardoniu, na wys. 686 m n.p.m.
Niewielkie podejście szlakiem niebieskim w stronę Sołowego Wierchu rozpoczęło się w przepięknej, ciepłej i słonecznej aurze. Przy szczycie wykonaliśmy – a jakże – rytualne grupowe zdjęcie z banerem PTT. Następnie podążyliśmy w kierunku Koniakowa, po prawej stronie mając widok na Ochodzitę. Gdy podeszliśmy nieco wyżej, po lewej stronie ukazał się nam niezwykle malowniczy widok na Dolinę Olzy.
Przewodnik opowiedział nam o przebiegającym tamtędy Wielkim Europejskim Dziale Wodnym. A więc okoliczne potoki, Czadeczka I Krężelka spływają na lewo do większych rzek, kończąc w Dunaju, który z kolei wpływa do Morza Czarnego. Natomiast strumienie po prawej stronie kończą w Wiśle, która jak doskonale wiemy wpływa do Bałtyku.
W centrum Koniakowa zrobiliśmy sobie kulturoznawczą przerwę w Muzeum Koronki, które prowadzi Pan Tadeusz Rucki – grajek i gawędziarz. Gospodarz uraczył nas ciekawą i zarazem zabawną pogadanką o przeróżnych ciekawostkach o charakterze historyczno-obyczajowym, dotyczących Koniakowa i tamtejszego folkloru. Ku mojemu zaskoczeniu zostałam wywołana na środek i poproszona o towarzyszenie naszemu gawędziarzowi, w grze na fujarze – tradycyjnym instrumencie pasterskim.
Po tej wizycie podążyliśmy dalej w kierunku Zajazdu Nad Olzą, gdzie zjedliśmy smaczny obiad w rozsądnej cenie – a tego rodzaju okazja nie zdarza się obecnie zbyt często. Później żółtym szlakiem, mijając po drodze ośrodek narciarski Złoty Groń, pomaszerowaliśmy już na Przełęcz Szarcula, kończąc trasę na Przełęczy Kubalonka około godziny 16.
Cudowna aura, jak zawsze doborowe, aczkolwiek kameralne tym razem towarzystwo w liczbie 14 osób, sprawiły że ten dzień zapisał się słoneczną czcionką w moim kalendarzu.

Agnieszka Sz.

na szczycie Sołowego Wierchu

Globtroterka, pilotka i przewodniczka, Pani Małgorzata Kancler na drugim spotkaniu fanów turystyki i podróży w Klubie Osiedlowym „Karpatek” we wtorek, 12 września 2023 r. przedstawiła relację ze swojej podróży do Tybetu.
Otwarta w 2006 roku linia kolejowa z Xining do Lhasy o długości 1956 km (z Pekinu 4065 km) osiąga w najwyższym punkcie wysokość 5200 m n.m.p. Jest to 200 m wyżej, niż rekord kolei transandyjskiej. Podróż naszej prelegentki trwała dwa dni z noclegiem w pociągu. Uczestnicy zwiedzili zimową rezydencję dalajlamów – pałac Potala oraz największy klasztor Tybetu – Drepuna. Przyjrzeliśmy się pielgrzymom z różnych stron Tybetu odprawiającym korę, czyli szlaki pielgrzymkowe wokół świątyni, podczas których wprawiali w ruch 365 młynków modlitewnych. Uczestnicy prelekcji Pani Małgosi mogli zapoznać się też z życiem codziennym w Tybecie. Zadawali wiele pytań, a szczególnie aktywny był najmłodszy uczestnik prelekcji.

VK

w trakcie prelekcji

Wczesnym niedzielnym rankiem grupka turystów z bielskiego oddziału PTT zebrała się na dworcu, aby udać się na wyprawę w Tatry Wysokie. Tatry tego dnia przywitały nas mglistą pogodą i przepięknym wschodem słońca. Po kupieniu biletów wstępu do Tatrzańskiego Parku Narodowego rozpoczęliśmy wycieczkę.
Z Palenicy Białczańskiej wyruszyliśmy szlakiem czerwonym, by przy Wodogrzmotach Mickiewicza zmienić kolor szlaku na zielony prowadzący do Doliny Pięciu Stawów Polskich. Na początku szliśmy doliną Roztoki, zmierzając bez ociągania do Wodospadu Siklawa. Pod największym wodospadem w Tatrach tylko szybkie zatrzymanie, żeby wsłuchać się w jego szum i dalej w górę. Po krótkiej chwili naszym oczom ukazał się Wielki Staw Polski, przy którym zrobiliśmy przerwę przed podejściem na Szpiglasową Przełęcz i wykonaliśmy pamiątkowe zdjęcie z naszym banerem.
Następnie szliśmy doliną Pięciu Stawów Polskich, by po około 25 minutach zmienić szlak na żółty. Im bardziej wspinaliśmy się do góry, tym piękniejsze rozpościerały się przed nami widoki. Z jednej strony mogliśmy podziwiać Dolinę Pięciu Stawów Polskich w całej swojej okazałości, a z drugiej strony najtrudniejszy szlak Orlej Perci w Tatrach Wysokich. Z przełęczy Szpiglasowej (2110m) mogliśmy delektować się przepiękną panoramą Tatr Wysokich. Poza planem weszliśmy na szczyt Szpiglasowy Wierch (2172m), skąd mogliśmy podziwiać ciemnosmreczyńskie stawy po stronie słowackiej.
Około godziny 14 wyruszyliśmy żółtym szlakiem w stronę Morskiego Oka. W schronisku był czas na zasłużony odpoczynek, by ponownie wyruszyć w drogę powrotną do Palenicy Białczańskiej.
Pogoda na trasie była wymarzona: słoneczna i bezchmurna, temperatura powietrza wynosiła +18°C, a trasa liczyła 22,9 km długości , z przewyższeniem 1135 m. To była udana wycieczka w doborowym towarzystwie, po której zostały dobre wspomnienia.

MR

krótka przerwa nad Wielkim Stawem Polskim przed podejściem na Szpiglasową Przełęcz

Wczesnym rankiem, 9 września 2023 r., o godzinie 5:50 wyruszyliśmy na Słowację do wsi Štefanová w celu wejścia na szczyt Veľký Rozsutec (1609 m n.p.m.) w Małej Fatrze. Naszym przewodnikiem po górach był niezawodny Jan Nogaś.
Przy pięknej pogodzie wyruszyliśmy ze Stefanovej. Po drodze na Pod Tanečnicou (1177 m n.p.m.) mogliśmy przejść trasą przez Horné diery uzbrojona w liczne drabinki i metalowe kładki, a pod dotarciu Sedlo Medzirozsutce (1200 m n.p.m.) podziwialiśmy widok na Mały Rozsutec. Tego dnia panował duży ruch na szlaku i aby dotrzeć na szczyt, chwilami trzeba było poczekać w kolejce. Wszystko wynagrodziły piękne widoki z wierzchołka.
Wracaliśmy drogą przez Medziholie (1185 m n.p.m.) do Štefanovej, po drodze robiąc jeszcze przerwę w lokalnej karczmie.

DH

część grupy na szczycie