W najnowszym numerze „Głosu Gminy Wilkowice” (nr 10 (189) / 2022) na stronie 6 ukazał się artykuł pt. „Festiwal Górski” podsumowujący I Festiwal Górski „U źródeł Białki”, którego organizatorami w Gminnym Ośrodku Kultury „Promyk” w Bystrej były Akademickie Koło Przewodników Górskich w Bielsku-Białej i Polskie Towarzystwo Tatrzańskie Oddział w Bielsku-Białej.
„Głos Gminy Wilkowice” był jednym z patronów medialnych tego przedsięwzięcia.
Zarząd Oddziału
Miło nam poinformować, że Klub Górski PTT „Razem przez świat” przy Środowiskowym Domu Samopomocy w Pewli Wielkiej uruchomił kanał na YouTube (zobacz tutaj). Można na nim obejrzeć film „Góroterapia”, który był prezentowany na XV Festiwalu Górskim „Adrenalinium” w Żywcu (prezentujemy poniżej) oraz kilka piosenek turystycznych w wykonaniu podopiecznych ŚDS. Zachęcamy do subskrybcji kanału.
Zarząd Oddziału
We wtorek 15 listopada 2022 r. o godz. 19:00 w trybie zdalnym odbyło się I Prezydium ZG PTT XII kadencji. Głównymi tematami obrad były zbliżające się obchody 150-lecia PTT oraz sprawy wydawnicze. W spotkaniu bielski Oddział PTT reprezentowała Martyna Ptaszek-Pabian.
Z okazji rocznicy powstania naszej organizacji została zaprojektowana jubileuszowa odznaka, którą będzie można zakupić w oddziałach jako pamiątkową. Zaplanowano również wyzwanie turystyczne z możliwością zdobycia wyjątkowej odznaki oraz imprezę „Od granic do granic” zaproponowaną przez Oddział PTT z Sosnowca. Również kolejny tom „Pamiętnika PTT” będzie wydaniem jubileuszowym. W nowej kadencji redakcją „Pamiętnika PTT” w dalszym ciągu będą zajmowali się: Józef Haduch – jako redaktor naczelny i Barbara Morawska-Nowak, natomiast pracę w „Co słychać” kontynuować będzie Szymon Baron we współpracy z Nikodemem Frodymą, Agatą Podgórską i Tomaszem Kwiatkowskim. Przed zespołami wydawniczymi nowe wyzwania i dużo pracy. Jednak składy redakcyjne nie są jeszcze sprawą zamkniętą. Zapraszamy do współpracy przy tworzeniu wydawnictwa PTT.
Ponadto ustalono, że utrzymany zostanie dotychczasowy podział środków z odpisów 1%.
Martyna Ptaszek-Pabian
I Prezydium ZG PTT XII kadencji
Niewielu turystów odwiedza rejon Wielkiej Puszczy w Beskidzie Małym i dlatego też nazwa Trzonka jest raczej nieznana. Zatem na zakończenie tegorocznego sezonu organizatorzy postanowili to zmienić.
Komunikacja w kierunku Porąbki jest utrudniona ze względu na remont drogi łączącej Kobiernice z Czernichowem i jeżeli w tamtą stronę nie było większych kłopotów to z powrotem, owszem były. Ale o tym na zakończenie.
Na dworcu autobusowym w Bielsku pojawił się spory tłum wycieczkowiczów, po drodze jeszcze wsiadały pojedyncze osoby, aby osiągnąć rekordową liczbę 38 uczestników. Na szczęście sprawnie dotarliśmy do Porąbki, gdzie przesiedliśmy się na kolejny autobus, który dowiózł nas do miejsca przeznaczenia, czyli do przysiółka Wielka Puszcza.
Znaleźliśmy się w urokliwym miejscu otoczonym górami i wyruszyliśmy na szlak, który początkowo prowadził drogą asfaltową łączącą Wielką Puszczę z miejscowością Targanice i Andrychowem. Po kilkunastu minutach wyszliśmy na przełęcz Beskid Targanicki. Przed nami pojawiła się rozległa panorama Beskidu Małego z Jawornicą na pierwszym planie i Bliźniakami na horyzoncie, które kiedyś już zdobywaliśmy. Strome podejście w lewo od przełęczy było jedynym w tym dniu, reszta trasy prowadziła już po łagodnie pofalowanym terenie. Po prawej stronie zostawiliśmy Złotą Górkę i szliśmy wygodną, szeroką drogą mając pod nogami szeleszczące liście. Tak doszliśmy do świeżo odnowionej kapliczki Matki Bożej Śnieżnej, która została wybudowana w XVIII wieku. Tam zrobiliśmy krótki odpoczynek i podążyliśmy ku przełęczy Bukowskiej, gdzie napotkaliśmy żółty szlak wiodący z Porąbki przez Snozę, Kiczerę, przełęcz Isepnicką i dolinę Wielkiej Puszczy na Złotą Górkę aż do Targanic i dalej.
Powyżej przełęczy Bukowskiej, po lewej stronie znajduje się chatka studencka „Limba”, którą opiekuje się oddział PTTK w Andrychowie. Jednak poza sezonem, podobnie jak wszystkie chatki jest ona zamknięta. Tak oto doszliśmy do Trzonki (729 m n.p.m.), która była celem naszej wędrówki. Na rozległej szczytowej polanie zrobiliśmy zdjęcia z banerami i poszliśmy dalej, mijając po drodze teren edukacji ekologicznej. Nazwa chatki „Limba” nawiązuje do alei limbowej, która przebiega przez szczyt Bukowskiego Gronia (767 m n.p.m.). Tam też zboczyliśmy ze szlaku zielonego, którym szliśmy aby zobaczyć właśnie tę aleję. Została ona nasadzona na początku ubiegłego wieku przez leśniczych habsburskich, ale w chwili obecnej nie przedstawia się niestety zbyt ciekawie. Pozostało zaledwie kilka okazów tego niepospolitego drzewa.
Po pokonaniu grzbietu Bukowskiego Gronia ponownie doszliśmy do szlaku zielonego, który tym razem zdecydowanie zaczął schodzić w dół. Po lewej stronie zauważyliśmy wygodną ławeczkę, która zapewne została tam umieszczona po to, aby wygodnie móc obserwować przeuroczy widok na ten zakątek Beskidu Małego.
Nadchodził wczesny wieczór, góry układały się amfiteatralnie, poprzedzielane mgłami – istna magia. Niewiele niżej jednak już nic z tego uroku nie zostało. Zanurzyliśmy się w smogu Porąbki i po około 1,5 km dotarliśmy do centrum tej miejscowości. Przeszliśmy przez kładkę na Sole i rozpoczęliśmy oczekiwanie na autobus.
Właściwie rozkładem jazdy nie można się było kierować, bo jak już zostało wspomniane, droga jest w przebudowie. Czekając podziwialiśmy zapadający zmierzch i podświetlony kościół po drugiej stronie rzeki. Trwało to około 50 minut, czyli dość długo, tym większa była radość z przybycia cieplutkiego autobusu. Na zasadzie, im gorzej, tym lepiej (chodzi o komunikację) zakończyła się nasza późnojesienna urokliwa wycieczka.
Teresa Kubik
sporo seniorów wędrowało z nami szlakami Beskidu Małego
Niedzielny, listopadowy poranek był bardzo mglisty z przejmującym zimnem, ale uczestnicy wycieczki bielskiego PTT na Pilsko byli przygotowani na takie ewentualności pogodowe.
Tradycyjnie wycieczkę zaczęliśmy od odjazdu z dolnej płyty Dworca PKS w Bielsku-Białej, równo o godzinie 7 i niezbyt długiej jeździe dotarliśmy do Korbielowa – miejsca znanego miłośnikom białego szaleństwa (wyciągi narciarskie, orczyki, wypożyczalnie sprzętu narciarskiego oraz baza gastronomiczno-hotelowa).
Idąc zielonym szlakiem w kierunku Hali Miziowej powoli odsłaniały się nie tylko niesamowite wierzchołki gór takich, jak Babia Góra i Mała Babia Góra, ale również ciepłe, niepowtarzalne listopadowe słoneczko.
Po około godzinie solidnego marszu dotarliśmy do urokliwego miejsca – Hali Miziowej. Jest to rozległa polana na północnym stoku Pilska. Jej wysokość szacowana jest na ok. 1230-1310 m n.p.m. Prowadzono tu kiedyś gospodarkę pasterską, a jej nazwa pochodzi od nazwiska właściciela (Mizia). Znajduje się tu dość duże schronisko z bazą noclegową oraz restauracją. Tuż obok schroniska można zauważyć niewielki budynek, gdzie stacjonują ratownicy GOPR oraz stacja meteorologiczna IMGW. Schronisko to jest najwyżej położonym obiektem tego typu w Beskidzie Żywieckim. Przez Halę Miziowej prowadzi m.in. Główny Szlak Beskidzki.
To tu, po dłuższym odpoczynku i smacznym posiłku, przystąpiliśmy do pamiątkowego, grupowego zdjęcia. Żwawym krokiem ruszyliśmy żółtym szlakiem na szczyt Pilska (1557 m n.p.m.), który w całości leży po stronie słowackiej. Jest on drugim po Babiej Górze co do wysokości szczytem w Beskidzie Żywieckim. Według jednej z teorii nazwa góry pochodzi od nazwiska Piela – dawnego, XVII-wiecznego właściciela Hali Pielsko. Kopuła szczytowa zbudowana z piaskowców magurskich porośnięta jest kosodrzewiną. Północne stoki masywu Pilsko są bardzo popularne wśród narciarzy, a sam szczyt jest miejscem widokowym, z szeroką panoramą na Beskidy Zachodnie i Tatry. Od 1971 roku Pilsko jest objęte rezerwatem przyrody.
Rozległa kopuła szczytowa Pilska podczas złej widoczności jest mylna orientacyjnie. Zimą 1980 roku we mgle zagubiła się na niej grupa uczniów z klasy sportowej w wieku 12-17 lat wraz z trenerem. Troje zmarło z wyczerpania.
Wędrówkę urozmaicał nam dowcipami wspaniały, charyzmatyczny Ślązak, nasz przewodnik Jacek Klistala. Natomiast na właściwym szczycie Pilska opowiedział nam rozległą panoramę i wykonaliśmy wspólne, pamiątkowe zdjęcia wraz ze zdjęciem grupowym.
W niedzielnej wycieczce górskiej na szczyt Pilsko uczestniczyło 26 osób.
Czas nas gonił, więc pod bacznym okiem przewodnika, zaczęliśmy schodzić czerwonym szlakiem na Przełęcz Glinne. Trasa ta była dość błotnista, a zejście strome. Po około pół godziny dotarliśmy na parking przy przejściu granicznym w Korbielowie.
Dla pragnących górskich wędrówek, warto wybrać się w tak urokliwe miejsce, zarówno jesienią, latem, jak i zimą.
Do Bielska-Białej dotarliśmy w ustalonej wcześniej godzinie.
Gabriela Klimek
na szczycie Pilska z widokiem na Tatry
W dniu 11 listopada, czyli w 104. rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę, a tym samym w 10. rocznicę „Biało-czerwonego wędrowania” z PTT, postanowiliśmy uczcić to – tak ważne dla nas, Polaków – wydarzenie, wycieczką górską na Hrobaczą Łąkę. Nazwa szczytu pochodzi od polany Hrobacza Łąka. Ze szczytu rozciąga się panorama na górę Żar, Babią Górę, Pilsko, Szczyty Beskidu Śląskiego, a pomiędzy nimi, przy dobrej widoczności, jak nam i dzisiaj towarzyszyła, możemy zauważyć nieśmiało wyłaniające się Tatry Zachodnie i Bielskich.
Pierwsze „Biało-czarowane wędrowanie” z PTT organizował Miłosz Zelek, a było to aż 10 lat temu na Leskowcu. Później wydarzenie gościło kolejno na Klimczoku (2014), Koziej Górze (2015), Szyndzielni (2016), Hrobaczej Łące (2017), Koziej Górze (2018), Leskowcu (2019), Błatniej i nie tylko (2020), bo z powodu pandemii koronawirusa byliśmy „gdzie się dało” oraz ponownie, już wszyscy razem na Błatniej (2021).
W naszej tegorocznej wycieczce od stacji kolejowej w Kozach uczestniczyły: Szkolne Koło PTT przy Szkole Podstawowej nr 3 w Bielsku-Białej, Szkolne Koło PTT „Groniczki” przy Szkole Podstawowej nr 1 w Kozach oraz licznie przybyli członkowie i sympatycy Oddziału. Przy Kapliczce „Pod Panienką” dołączyło SK PTT „Halniaki” z Szkoły Podstawowej nr 2 w Kozach, które było wcześniej zaangażowane w inne okolicznościowe wydarzenia na terenie Kóz. Każdy z nas postarał się aby uatrakcyjnić wycieczkę, mając ze sobą biało-czerwone akcenty oraz flagi Polski. Byli z nami też przewodnicy z Koła Przewodników przy bielskim oddziale PTT: Szymon Baron, Jan Nogaś, Wojciech Pająk i Miłosz Zelek.
O 9:30 wystartowaliśmy z Dworca PKP w Kozach, idąc zielonym szlakiem. Po około godzinie doszliśmy do Kapliczki Matki Boskiej Koziańskiej. Po krótkiej przerwie ruszyliśmy do kamieniołomu, gdzie Miłosz Zelek opowiedział historię tego miejsca. Kamieniołom w Kozach zlokalizowany jest na wysokości 600 m n.p.m. i powstał w latach 1910-1912, kiedy zaczęto tu wydobywać kruszywo dla celów transportu kolejowego i drogowego. Wyrobisko zostało wyłączone z użytkowania w latach 90. XX wieku. Nieczynny dziś kamieniołom odsłania półki skalne: piaskowców i łupków oraz niewielki, urokliwy staw. Z tego terenu rozciąga się panorama Beskidu Małego, Pogórza Śląskiego oraz doliny Górnej Wisły. Kamieniołom w Kozach to świetne miejsce dla spacerowiczów z dziećmi, pasjonatów turystyki rowerowej oraz miłośników psów – tych małych, jak i tych dużych.
Tutaj zatrzymaliśmy się na dłużej. Tradycyjnie odśpiewaliśmy pieśni legionowe: „My pierwsza brygada”, „Piechota”, „Przybyli ułani pod okienko”, a o 11:11 uroczyście zaintonowaliśmy „Mazurka Dąbrowskiego” – Hymn Polski.
Po odśpiewaniu hymnu przyszedł czas na jeszcze jeden, bardzo ważny punkt programu, a mianowicie oficjalne otwarcie zielonego szlaku na Hrobaczą Łąkę. Historię zielonego szlaku na Hrobaczą Łąkę oraz o tym jak powstawał nowo otwierany szlak opowiedział nam Szymon Baron. Odbyło się to w miejscu, w którym w zeszłym roku zakończyliśmy znakowanie pierwszego fragmentu szlaku. Wstęgę przecinała Agnieszka Handzlik z Urzędu Gminy Kozy – „dobry duch kamieniołomu”, a towarzyszyli jej: Szymon Baron i Jan Nogaś – prezes i wiceprezes Oddziału PTT w Bielsku-Białej oraz Łukasz Król – nowo wybrany prezes Koła PTT w Kozach. Dyplomy za zaangażowanie w wytyczenie i wyznakowanie szlaku dostali Łukasz Król, Paweł Stawiarz i Tomasz Węgrzyn, wszyscy z Koła PTT w Kozach. Dwóch naszych kolegów nie odebrało dyplomów z powodu nieobecności: Tomasz Marek Badur (O/Tarnów) i Norbert Owczarek (O/Bielsko-Biała). Serdecznie dziękujemy za Wasze zaangażowanie!
Nie mogło zabraknąć czasu na pamiątkowe zdjęcie z biało-czerwonymi barwami. Zrobiliśmy je w kamieniołomie.
Ciesząc się z ciepłej i słonecznej pogody, po dość stromym podejściu zielonym szlakiem, dotarliśmy do celu – na podszczytową polanę pod Hrobaczą Łąką. Przy tradycyjnym ognisku z pieczeniem kiełbasek, gawędziliśmy i wspominaliśmy poprzednie „Biało-czerwone wędrowania” z PTT.
Niestety, słońce zaczynało chylić się ku zachodowi, a to był właśnie czas na pożegnanie się z uczestnikami „Biało-czerwonego wędrowania” z PTT. Grupy rozeszły się w różnych kierunkach. W dzisiejszym wydarzeniu wzięło udział 150 osób.
Do zobaczenia za rok na świętowaniu odzyskanej niepodległości podczas „Biało-czerwonego wędrowania” z PTT.
Gabriela Klimek
uczestnicy „Biało-czerwonego wędrowania” w koziańskim kamieniołomie
Na kanale Szkolnego Koło PTT „Pionowy Świat” im. Piotra Morawskiego przy V LO w Bielsku-Białej na Youtube pojawił się nowy film – o wczorajszym preludium do „Biało-czerwonego wędrowania”. Zachęcamy do subskrybcji kanału SK PTT (zobacz tutaj).
Zarząd Oddziału
Nawiązując do znakomitej tradycji PTT „Biało-czerwonego wędrowania”, które odbywa się w dniu Święta Niepodległości, uczniowie klas 1 VLO powędrowali w tym roku na szczyt Magurki. Po drodze dowiedzieliśmy się o zasadach bezpieczeństwa panujących w górach. Zgodnie z konwencją święta ubrani byliśmy w biało-czerwone barwy oraz śpiewaliśmy (mniej lub bardziej udanie, ale zawsze godnie) pieśni patriotyczne. Myślimy, że ten sposób uczenia rocznicy odzyskania wolności jest godny polecenia oraz trafia do nas, młodych Polaków.
samorząd klasowy 1e przy VLO
preludium do „Biało-czerwonego wędrowania” w wykonaniu LO5
Koleżanki i Koledzy,
Informujemy, że Zarząd Główny PTT będzie zamawiał koszulki, polary i bezrękawniki organizacyjne wg dotychczas stosowanych wzorów:
(* cena może nieznacznie różnić się od podanej w zależności od wielkości zamówienia)
Dodatkowo można zamówić, za osobną opłatą komplet naszywek (logo + biało-zielony pasek) w cenie 20 zł za komplet.
W związku z koniecznością terminowego złożenia zamówienia, prosimy chętnych do nabycia polarów lub bezrękawników o zgłoszenia e-mailowe do wiceprezesa Oddziału Łukasza Gierlasińskiego na adres: lukgie81@gmail.com z podaniem rozmiaru (tu sprawdzisz rozmiarówkę) oraz ilości sztuk (z wyszczególnieniem czy męski czy damski). Nieprzekraczalny termin zgłoszeń to 26 listopada 2022 r. Zgłoszenia po tym terminie nie będą uwzględniane!
z tatrzańskim pozdrowieniem,
Zarząd Oddziału
W dniu 8 listopada 2022 roku członkowie i sympatycy Klubu Górskiego PTT „Razem przez świat”, czyli uczestnicy oraz opiekunowie Środowiskowego Domu Samopomocy w Pewli Wielkiej otrzymali znaczki „Przyjaciel Beskidzkich Parków Krajobrazowych”. Odznaczenie przyznawane jest przez Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Śląskiego. Aby je zdobyć należało wędrować szlakami wytyczonymi w parkach krajobrazowych w Beskidzie Małym, Beskidzie Żywieckim i Beskidzie Śląskim. Klub Górski PTT „Razem przez świat” wędrował na Kiczerę (Beskid Mały), Tokarkę (Beskid Żywiecki) oraz Doliną Zimnika (Beskid Śląski). Drewniane znaczki i pamiątkowy dyplom wręczył turystom pan Piotr Dziki, pracownik Żywieckiego Parku Krajobrazowego. Gratulujemy!
Robert Słonka
pamiątkowe zdjęcie z Piotrem Dzikim, przedstawicielem Żywieckiego Parku Krajobrazowego
Rozliczenie PIT Online z PITax.pl dla OPP. Projekt realizujemy we współpracy z IWOP.
