Oddział PTT w Bielsku-Białej

O godzinie 4:45 spotkaliśmy się na dolnej płycie Dworca PKS w Bielsku-Białej, żeby wyjechać na wycieczkę w Tatry na Kasprowy Wierch. Oczekiwanie na przyjazd autobusu było okazją do miłej pogawędki na temat tego co nas dzisiaj czeka. Akurat dzień wcześniej w telewizji przedstawiono historię spotkania turysty w Tatrach z niedźwiedziem, która zakończyła się interwencją lekarską i pobytem turysty w szpitalu. Żeby jednak nastroić się optymistycznie przewodnik Grzegorz Luranc oznajmił nam, że wg prognozy pogody w Tatrach będzie piękna pogoda i na koniec wycieczki przedstawi nam plany wycieczek z PTT na 2022 rok.
Wsiedliśmy do autobusu, w którym było dużo wolnego miejsca, więc można było spokojnie pospać. O świcie, już na terenie Słowacji zaczął się spektakl na niebie. W dolinach kłębiły się mgły, nad którymi było widać tatrzańskie szczyty. W pewnym momencie zza gór wyjrzało słońce. Wtedy Przewodnik przedstawił nam dokładny plan wycieczki i niespodziewanie dojechaliśmy na parking u Wylotu Cichej Doliny w Podbańskiej na Słowacji.
Pomimo tego, że asfaltowa trasa dnem Cichej Doliny miała długość kilkunastu kilometrów to słońce, jesienne kolory oraz kupa niedźwiedzia na drodze spowodowały, że w ciągu 2,5 godziny znaleźliśmy się w górnej części Doliny i zaczęliśmy stromo wspinać się w górę w kierunku Suchej Przełęczy. Widoki były wspaniałe w kierunku Krywania i Świnicy, a wyżej można było podziwiać Czerwone Wierchy w Tatrach Zachodnich. Zrobiło się gorąco do momentu, kiedy dotarliśmy do Suchej Przełęczy, wtedy pojawił się lekki chłodny wiatr, a przed nami roztaczały się oszronione na biało stoki gór opadające w kierunku Doliny Gąsienicowej.
Na szczyt Kasprowego Wierchu było już bardzo blisko. Ponieważ kolejka na Kasprowy Wierch była nieczynna to turystów na szczycie było niewielu i spokojnie mogliśmy podziwiać panoramę Tatr i Beskidów, którą nam Grzegorz Luranc szczegółowo objaśnił. Po krótkim odpoczynku i pamiątkowym zdjęciu z banerem PTT ruszyliśmy przez Myślenickie Turnie do Kuźnic, gdzie czekał na nas autobus, którym z przygodami dotarliśmy do Bielska-Białej. W drodze powrotnej poznaliśmy plany na 2022 rok, który zapowiada się niezwykle ciekawie. Do zobaczenia na szlaku!

Zbigniew Wilczek

nasza grupa pod szczytem Kasprowego Wierchu

W sobotę, 23 października wybraliśmy się na wycieczkę górską w Beskid Żywiecki.
Z Bielska-Białej pojechaliśmy pociągiem Kolei Śląskich do Rajczy Centrum, a stamtąd busem do Rycerki Kolonii.
Żółtym szlakiem ruszyliśmy w stronę schroniska PTTK na Wielkiej Raczy. Po dojściu tam, wypiliśmy u gospodarzy kawę, a na szczycie przy padającym śniegu zrobiliśmy grupowe zdjęcie. Następnie szlakiem czerwonym przez Halę Śrubitę dotarliśmy do schroniska na Przełęczy Przegibek. U gospodarzy schroniska, p. Frontów zjedliśmy dobry żurek. Po godzinnej przerwie za zielonymi znakami zeszliśmy przez Rycerki do Rycerki Górnej i dalej szosą przeszliśmy do Rycerki Dolnej na pociąg do Bielska.
Wróciliśmy o godzinie 19.
Dzisiejsza trasa liczyła 29 km, a ponieważ na wycieczce panowała wesoła atmosfera, wszyscy byli zadowoleni!

Tadek Budny

na szczycie Wielkiej Raczy

W sobotę, 16 października 2021 r. odbyła się wycieczka górska w pasmo Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim.
Z Bielska-Białej wyjechaliśmy busem firmy Wispol do Wisły, gdzie przesiadaliśmy się na busa relacji Cieszyn – Koniaków. Do Wisły przyjechaliśmy z prawie godzinnym opóźnieniem z powodu remontu drogi.
Z przełęczy Kubalonka czerwonym szlakiem dotarliśmy na Stecówkę. Schronisko jest zamknięte z powodu remontu, ale wypiliśmy kawę w agroturystyce Kukuczka. Następnie, dalej za znakami czerwonymi, przeszliśmy na Pietraszonkę, stąd czarnym szlakiem na Karolówkę i dalej – niebieskim – do schroniska Przysłop. Godnie nas przywitali gospodarze, Agnieszka i Szymon.
Po godzinnej przerwie szlakiem czarnym obok potoku Czarna Wisełka wędrowaliśmy do Wisły Uzdrowisko przez rezerwat Wisła, jezioro Czerniawskie (zwiedzanie zapory), hodowlę pstrąga zeszliśmy do Nowej Osady. Tutaj była przerwa na dobre ciastko w cukierni Magdalenka i dalej wzdłuż rzeki Wisły do centrum miasta o tej samej nazwie.
Busem Kolei Śląskich wróciliśmy do Skoczowa. Z powodu braku komunikacji publicznej, do Bielska-Białej kol. Irena zawiozła nas samochodem, za co jej dziękujemy.
Podczas wycieczki pokonaliśmy dystans 27 km, a wszyscy jej uczestnicy wrócili zadowoleni do domów.

Tadek Budny

uczestnicy wycieczki na szlaku